Türkiye'de Politik Bütçe Hareketlerinin Kamu Harcamalarinin Dagilimi Açisindan Analizi/The Analysis of Public Expenditure Distrbution in Terms of Political Budget Cycles in Turkey

Abstract

Political budget cycles which is expressed as impact on the fiscal policy of the elections has been the subject of many studies in recent years. The impact of fiscal policy on the elections in Turkey has been investigated. In this study, the impact on public current and investment expenditures of the elections year are examined using data from Turkey's 1950-2012. As a result, it is observed an increase public current expenditures in the third year and investment expenditures in the second year before elections.

Headnote

ÖZ

Seçimlerin maliye politikalari üzerinde yarattigi etki olarak ifade edilen politik bütçe hareketleri son dönemde pek çok çalismaya konu olmustur. Türkiye'de de seçimlerin maliye politikasi üzerinde etkileri arastirilmistir. Bu çalismada Türkiye'nin 1950-2012 yillari arasindaki veriler kullanilarak seçimlerin cari ve yatirim harcamalari üzerindeki etkisi incelenmistir. Sonuç olarak seçimden üç yil önce cari harcamalar ve iki yil önce de yatirim harcamalarinda artis egilimi gözlenmistir.

Anahtar Kelimeler: Politik Bütçe hareketleri, Kamu harcamalari, Maliye politikasi

JEL Siniflandirmasi: D72, E62

The Analysis of Public Expenditure Distrbution in Terms of Political Budget Cycles in Turkey

ABSTRACT

Political budget cycles which is expressed as impact on the fiscal policy of the elections has been the subject of many studies in recent years. The impact of fiscal policy on the elections in Turkey has been investigated. In this study, the impact on public current and investment expenditures of the elections year are examined using data from Turkey's 1950-2012. As a result, it is observed an increase public current expenditures in the third year and investment expenditures in the second year before elections.

Key Words: Political Budget Cycles, Public Expenditure, Fiscal policy

JEL Classification: D72, E62

(ProQuest: ... denotes formulae omitted.)

GIRIS

Seçimlerin ekonomik büyüme ve issizlik gibi ekonomik faktörler üzerinde yarattigi etkiler Nordhaus (1975) tarafindan arastirilmis ve Politik Konkjonktür Hareketleri olarak ifade edilmistir. Son yillarda seçimlerin ekonomi üzerindeki etkilerinden çok politikacilarin kullandigi maliye politikasi araçlari üzerindeki etkilerine yogunlasilmistir. Bu durum Politik Bütçe Hareketleri olarak ifade edilmektedir. Bu teori özellikle seçimlerin maliye politikasi araçlarinda yarattigi olumsuz etkilerin üzerinde durmaktadir. Özellikle politikacilarin tekrar seçilebilmek için harcamalari arttirma ve gelirleri azaltma egiliminde olduklari böylece seçim dönemlerinde uygulanan genisletici politika nedeniyle bütçe açiklari ile karsilasildigi ifade edilmektedir. Teorik olarak geçerli olan bu durumun uygulamali olarak kanitlanamadigi Drazen (2001) ve Shi (2003) tarafindan vurgulanmistir. Bunun aksine gelismekte olan ülkelerde politik bütçe hareketlerinin yasandigi, seçimlerden önce harcamalarin arttigi ve gelirlerin azaldiginin tespit edildigi çalismalar yapilmistir (Brender & Drazen, 2005; Remmer, 1993; Schuknecht, 1996; Shi & Svensson, 2006). Bu çalismalar kamu harcamalarin seçim merkezli yapildigi ve kisa dönemde seçmenlerin refahlarinin arttirilmasi için politikalar gelistirildigini ifade etmektedir. Seçimlerin bütçe açiklarina neden oldugu bu durum, özellikle Amerika Birlesik Devletleri, Latin Amerika, Israil ve Kolombiya basta olmak üzere birçok ülkede yapilan çalismalarla politikacilarin tekrar seçilmesine fayda saglamadigi ortaya çikmistir. (Peltzman, 1992; Kraemer, 1997; Brender, 2003; Drazen & Eslava, 2005; Brender & Drazen, 2005).

Çalismada Türkiye'de seçimlerin maliye politikasi üzerindeki etkisi kamu harcamalari özelinde gerçeklestirilmistir. Kamu harcamalari cari ve yatirim harcamalari olarak ayri ayri incelenmistir. Özellikle seçimlerin kamu harcamalarinin cari ve yatirim harcamalari arasindaki dagilimi üzerindeki etkisi incelenmistir. Bu baglamda seçimlerin cari harcamalari arttirici, yatirim harcamalarini azaltici etkiye sahip oldugu hipotezi arastirilmistir. Çalismanin devam eden bölümünde öncelikle uluslararasi ve ulusal alanda yapilmis çalismalar degerlendirilmis daha sonra model ve veri seti açiklanarak tahmin sonuçlari degerlendirilmistir.

I. LITERATÜR

Seçimlerin maliye politikalari üzerinde yaratigi etki olarak ifade edelin politik bütçe hareketleri konusunda uluslararasi literatürde pek çok çalisma yapilmistir. Bu çalismalarindan Schuknecht (2000) 24 gelismekte olan ülkenin 1973-1992 yillari ile yaptigi çalismada seçimlerin kamu harcamalarini arttirici etkisi oldugunu tespit etmistir. Seçimlerin özellikle yatirim harcamalari üzerinde arttirici etkisi oldugu sonucuna ulasmistir. Block (2002) çalismasinda 69 gelismekte olan ülkenin 1975-1993 verilerini kullanarak seçimlerin kamu harcamalarinin dagilimini yatirim harcamalarindan cari harcamalara kaydirdigini vurgulamistir. Vergne (2009) yaptigi 1975- 2001 yillarini kapsayan 42 gelismekte olan ülke üzerine yaptigi çalismada seçimlerin cari harcamalari arttir ici etki yaptigini tespit etmistir. Klomph & Haan (2012) 65 demokratik ülkenin 1975-2005 yili verileriyle yaptiklari çalismada maliye politikalarinin seçimlerden önemli sekilde etkilendigini bulmuslardir. Özellikle Genç Demokrasi (Young Democracies) ve Kurulmus Demokrasi'lerde (Established Democracies) politik bütçe hareketlerinin net biçimde ortaya çiktigini vurgulamistir. Ayrica bu ülkelerde seçim odakli maliye politikalarinin uygulandigini ortaya atmistir.

Türkiye'de politik konjonktür hareketlerin incelendigi çalismalarda genel itibariyle Nordhous'un (1975) teorik olarak ifade ettigi seçimlerin reel ekonomi üzerindeki etkileri baglaminda degerlendirilmistir. Bu çalismalar arasinda seçimlerin maliye politikalari üzerinde yarattigi etkiler konusunda yapilan çalismalar ile ilgili literatür Tablo 1'de gösterilmistir.

Bu çalismalarda seçim dönemlerinin kamu harcamalari ve bütçe açiklari yoluyla maliye politikalarini etkiledigi ve politik bütçe hareketlerinin varligi incelenmistir. Tabloda gösterilen tüm çalismalar Türkiye'de seçim dönemlerinde kamu harcamalarinin artma egiliminde oldugu ve bütçe açiklarinin meydana geldigini ifade etmektedir.

II. MODEL ve VERI SETI

Çalismada Türkiye'nin toplam kamu harcamalarinin cari ve yatirim harcamalari arasindaki dagilimi üzerinde etkisi olan faktörler arastirilmistir. Bu baglamda cari ve yatirim harcamalari kisi basina milli gelir (kbg), nüfus (n), dis ticaret açikligi1 (ta) ve genel seçimlerin bir fonksiyonu olarak modellenmistir (Schuknecht, 2000; Vergne, 2009). Cari ve yatirim harcamalari modelleri denklem (1) ve denklem (2) seklinde asagida gösterilmektedir.

... (1)

... (2)

Çalismada genel seçimlerin kamu harcamalarinda yatirim harcamalarindan cari harcamalara dogru bir kayma etkisi uygulamali olarak incelenmektedir. Bu nedenle çalismanin temel degiskeni genel seçimdir. Diger degiskenler kontrol degiskeni olarak çalismaya eklenmistir. Kisi basina milli gelirdeki degisimin yarattigi toplumsal refah etkisi kamu harcamalarinda degisim yaratabilir. Ayrica nüfus artisi da kamu harcamalarini degi stirebilir. Kamu harcamalari ile dis ticaretin boyutu ve uluslararasi rekabet degisebilir. Kontrol degiskeni olarak çalismaya eklenen bu degiskenler cari ve yatirim harcamalari üzerinde etkisi oldugu varsayilmaktadir (Sturm, 2001). Cari ve yatirim harcamalari verileri Bütçe ve Mali Kontrol Genel Müdürlügü'nden, kisi basina milli gelir verisi Kalkinma Bakanligi Ekonomik ve Sosyal Göstergeler'den, nüfus verisi Türkiye Istatistik Kurumu'ndan, dis ticaret açikligi verisi Gümrük ve Ticaret Bakanligi'ndan alinmistir. Çalismada kullanilin veri seti 1950-2012 yillari arasini kapsamaktadir. Ayrica çalismada verilerin logaritmik degerleri kullanilmistir. Genel seçim verileri seçim yillarindan olusturulmus kukla degisken olarak çalismaya dâhil edilmistir. Bu seçim yillari Tablo 2'de gösterilmistir.

III. YÖNTEM ve UYGULAMA SONUÇLARI

Kullanilan veriler Türkiye'nin 63 yi llik verilerini kapsadigi için zaman serisi analizi yapilmistir. Zaman serisi analizinde öncelikle kullanilan degiskenlerin duraganliklari arastirilmaktadir. Serilerin duragan olmasi durumunda En Küçük Kareler (EKK) yöntemi ile regresyon analizi yapilmaktadir. Ancak serilerden biri ya da bir kaçi duragan degil ise EKK yöntemi ile tahmin yapmak yanli sonuçlar vermektedir (Granger & Newbold, 1974). Bu nedenle çalismada kullanilan degiskenlerin duraganligini arastirmak için Genisletilmis Dickey-Fuller Birim Kök Testi kullanilmistir (Dickey & Fuller, 1979). Birim kök testi sonuçlari Tablo 3'te gösterilmistir.

Tablo 3'te sabit, sabit ve trendli ve sabit ve trendsiz birim kök test sonuçlari gösterilmistir. Buna göre cari harcamalar düzey ve birinci farki duragan degildir. Bu degisken I(2) ikinci düzeyde duragandir. Yatirim harcamalari I(1) birinci düzeyde duragandir. Kisi basina milli gelir degiskeninin sabitli birim kök sonucu birim kök oldugunu göstermektedir. Diger test sonuçlari düzeyde duragandir. Tüm bu test sonuçlarina göre kisi basina gelir I(0), dis ticaret açikligi I(1) ve nüfus I(0)'dir. Bu durumda EKK yöntemiyle yapilan tahmin sonuçlari yanli olacaktir. Ancak bu seriler arasinda esbütünlesme iliskisi var ise yapilan regresyon analizi dogru sonuçlari yansitir (Gujarati, 1999). Bu baglamda çalismanin devam eden bölümünde degiskenler arasinda esbütünlesme iliskinin varligi arastirilmistir.

A. Esbütünlesme Testi

Genellikle zaman serisi analizlerde karsi las ilan duraganlik problemi verilerin uzun dönemdeki önemli bilgilerin kaybolmasina neden olmaktadir (Karagöl, Erbaykal, & Ertugrul, 2011). Bu nedenle uzun dönemdeki bilgilerin kullanilabilmesi için Engle & Granger (1987) tarafindan esbütünlesme yaklasimi gelistirilmistir. Bu yaklasima göre düzeyde duragan olmayan ve birinci farklarinda duraganlasan serilerin farklari alinarak modellenmesi üzerine kurulmustur. Böylece uzun dönem bilgilerin kaybolmasi engellenmis olmaktadir. Ayni zamanda Johansen (1988) ve Johansen & Juselius (1990) tarafindan gelistirilen esbütünlesme yaklasiminda ayni dereceden duragan olan seriler arasindaki iliski tahmin edilebilmektedir. Ancak seriler ayni dereceden duragan olmadigi durumda bu yaklasimlar esbütünlesme iliskisini tahmin etmekte yetersiz kalmaktadir. Peseran vd. (2001) tarafindan gelistirilen sinir testi ise farkli seviyede duragan olan degiskenler arasindaki esbütünlesme iliskisi tahmin edilmektedir.

Çalismamizda farkli seviyeden duragan olan seriler mevcut oldugu için sinir testi yaklasimi kullanilmistir. Sinir testi için öncelikle kisitlanmamis hata düzeltme modeli (unrestricted error correction: UEC) olusturulur. Sinir testi yaklasimi için cari ve yatirim harcamalarina uyarlanan UEC modeli denklem (3) ve (4) seklinde asagida gösterilmistir.

... (3)

... (4)

Bu denklemlerde m en uygun gecikme uzunlugunu, Δ fark operatörünü ifade etmektedir. Sinir testi yaklasimi tahmin edilen bu denklemler için gerçeklestiren F testi sonuçlarinin Pesaran vd. (2001) tarafindan belirlenen alt ve üst kritik degerlerle karsilastirilmasi üzerine kurulmustur. Eger tahmin edilen F testi alt degerden düsük ise, esbütünlesme iliskisi yoktur. Bu deger alt ve üst kritik deger arasinda ise kararsiz durumu ifade eder ve baska yöntemler kullanilmasi gerekir. Ancak bu degerlerden yüksek bir F testi sonucu var ise esbütünlesme mevcuttur. Uzun ve kisa dönem tahminleri gerçeklestirilerek degiskenler arasindaki iliski analiz edilebilir. Bunun yani sira sinir testi yapilirken dikkat edilmesi gereken en önemli nokta en uygun gecikme uzunluklarinin tespit edilmesidir. En uygun gecikme uzunluklari tespit edilirken AIC (Akaike) ve SC (Schwarz) gibi bilgi kriterlerinden yararlanilir. Gecikme uzunlugunun tespit edilebilmesi için en yüksek gecikme uzunlugundan baslanarak birinci gecikmeye kadar tahmin yapilir ve bu tahminler arasindan en düsük AIC ve SC degerine sahip olan gecikme uzunlugu seçilir. Çalismada cari ve yatirim harcamalari için olusturulan denklemler en uzun gecikme uzunlugundan baslanarak tahmin edilmistir. Bu tahminlerin AIC ve SC degerleri Tablo 4'te gösterilmistir.

Tablo 4'e göre her iki denklem için tahmin edilen bilgi kriter degerleri 1. gecikmenin en uygun gecikme oldugunu göstermektedir. Ayrica seçilen uygun gecikme uzunlugu ile tahmin edilen denklemlerin saglikli sonuçlar verebilmesi için hata terimleri arasinda ardisik bagimlilik (otokorelasyon) olmamasi gerekmektedir (Kamas & Joyce, 1993; Peker & Göçer, 2010). Cari ve yatirim harcamalari tahminleri için gelistirilen Breusch-Godfrey Otokorelasyon LM Testi kullanilmistir (Breusch, 1978; Godfrey, 1978). Test sonuçlari Tablo 5'te gösterilmistir.

Tablo 5'te gösterilen otokorelasyon testi sonuçlarina göre cari harcamalar için tespit edilen en uygun gecikme uzunlu olan 1. gecikmede otokorelasyon sorunu oldugu tespit edilmistir. Bu nedenle en uygun gecikme uzunluguna en yakin otokorelasyonun olmadigi 2. gecikme seçilmistir. Yatirim harcamalari için seçilen 1. gecikmede otokorelasyon sorunu mevcut degildir. Cari harcamalar için 2. Yatirim harcamalari için 1. Gecikme uzunlugu kullanilarak (3) ve (4) numarali denklemler tahmin edilmis ve F testi sonuçlari Tablo 6'da gösterilmistir.

Tablo 6 ' da tahmin edilen F testi sonuçlari Pesaran vd. (2001) tarafi ndan belirlenen alt ve üst kritik degerler ile karsilastirilmistir. Buna göre her iki denklemde de esbütünlesme iliskisinin varligi tespit edilmistir. Denklemlerdeki esbütünlesme iliskinin varligi uzun ve kisa dönem tahminlerinin yapilabilmesi için gerekli ön kosuldur. Çalismada her iki denklemde de bu iliski oldugu için uzun ve kisa dönem iliskiler tahmin edilebilir.

B. Uzun Dönem

Bu tahmin için öncelikli olarak ARDL (Autoregressive Distributed Lag: Gecikmesi Dagilmis Otoregresif) model tahmin edilmelidir. ARDL modelinin çalismamiza uyarlanmis sekli denklem (5) ve (6) asagida gösterilmistir.

... (5)

... (6)

(5) ve (6) numarali denklemler için AIC ve SC kriterleri kullanilarak degiskenlerin en uygun gecikmeleri ile tahmin gerçeklestirilmistir. Buna göre cari harcamalar için ARDL (3,1,0,2,3) ve yatirim harcamalari için ARDL (2,2,0,2,0) modelleri olusturulmus ve Tablo 7'de gösterilmistir.

Tablo 7'deki tahmin sonuçlari için yapilan tanisal testler modellerde herhangi bir problem olmadigi göstermektedir. Bu tahmin sonuçlari için katsayilarin istikrarli olmasi modellerin güvenirliligi için önem arz etmektedir. Bu baglamda Brown, Durbin, & Evans, (1975) tarafindan gelistirilen CUSUM ve CUSUMSQ (Cumulative Sum of the Recursive Residuals: Yinelemeli Hata Terimlerinin Kümülatif Toplami) her iki model için uygulanmis ve Sekil 1'de gösterilmistir.. Bu grafige göre katsayilar istikrarlidir.

Uzun dönem katsayilari bagi msi z degiskenlerin kendi ve gecikmeli degerleri toplami, 1'den bagimli degiskenin katsayilarinin toplaminin çikarilmasiyla elde edilen sayiya bölünmesiyle bulunur (Johnston & DiNardo, 1997). Tüm uzun dönem katsayilari için ayni islem gerçeklestirilir. Çalismada tahmin edilen ARDL modelleri kullanilarak hesaplanan uzun dönem katsayilari Tablo 8'de gösterilmistir.

Tablo 8'e göre sadece cari harcamalar modelinde genel seçim degiskeni istatistiksel olarak anlamdir. Buna göre uzun dönemde genel seçimler cari harcamalari pozitif etkilemektedir. Uzun dönem tahminlerine göre yatirim bagimsiz degiskenlerin yatirim harcamalari üzerine herhangi bir etkisi tespit edilememistir. Uzun dönem tahmini gerçeklestirildikten sonra kisa dönem tahminine geçilmektedir.

C. Kisa Dönem

Degi skenler arasindaki kisa dönemli iliskiyi arastirmak için ARDL yöntemine dayali Hata Düzeltme Modeli kullanilmaktadir. Çalismamiza uyarlanan ARDL hata düzeltme Modeli denklem (7) ve (8) seklinde gösterilmistir.

... (7)

... (8)

(7) ve (8) numarali denklemde ect-1 uzun dönem tahmininden elde edilen hata terimlerinin bir dönem gecikmesini ifade etmektedir. AIC ve SC kriterlerine göre en uygun gecikme uzunluklari tespit edilmistir. Kisa dönem tahmin sonuçlari Tablo 9'da gösterilmistir.

Kisa dönem tahmin sonuçlarina göre hata düzeltme terimini negatif ve istatistiki olarak anlamdir. Bu durum kisa dönemde meydana gelen sapmalarin uzun dönemde dengeye geldigi göstermektedir. Hata düzeltme terimi katsayisinin -1 ile -2 arasinda olmasi meydana gelen sapmanin 1 dönem sonra dengeye geldigini ifade etmektedir (Narayan & Smyth, 2006). Ancak cari ve yatirim harcamalarin hata düzeltme terimi katsayisi sirayla -0.61 ve -0.87 çikmasi meydana gelen sapmanin %61 ve %87 oraninda dengeye geldigini ifade etmektedir (Akel & Gazel, 2014). Iki dönem önceki kisi basina milli gelirde meydana gelen %1'lik artis cari harcamalari % 0.9 oraninda arttirmaktadir. Dis ticaret açikliginda meydana gelen %1'lir artis cari harcamalari % 0.2 oraninda arttirmaktadir. Ancak bu degiskenin bir dönem önceki degerindeki artis cari harcamalari % 0.2 oraninda azaltmaktadir. Çalismamizin temel degiskeni olan genel seçimin iki dönem gecikmesi cari harcamalari, üç dönem gecikmesi ise yatirim harcamalarini arttirici etkisi tespit edilmistir. Diger bir ifadeyle 2 yil önceki seçimler cari yildaki cari harcamalari 3 yil önceki seçimlerde yatirim harcamalari arttirici etki yaratmaktadir. Türkiye'de ortalama her 4 yilda bir genel seçim yapildigi için seçimden 2 yil sonra cari harcamalar, 3 yil sonra ise yatirim harcamalari artirilarak bir sonraki seçim hazirligi yapildigi tespit edilmistir.

SONUÇ

Seçimlerin maliye politikalari üzerinde yarattigi etkiler literatürde üzerinde fikir birliginde bulunulmus bir olgu haline gelmistir. Diger bir ifadeyle politikacilar bir sonraki dönem seçilebilmek için seçim odakli maliye politikalari olusturarak kamu harcamalarini arttirma egiliminde olmaktadirlar. Artan kamu harcamalari nedeniyle bütçe dengesinde sapma meydana gelmektedir. Ancak seçim odakli maliye politikalarinin politikacilarin tekrar seçilmesi konusunda etkili bir faktör olmadigi ortaya çikmistir. Bu baglamda çalismada Türkiye'nin kamu harcamalari dagilimi üzerinde seçimlerin etkisi arastirilmistir. Seçim dönemine yaklastikça cari ve yatirim harcamalarin arttigi görülmektedir. Cari harcamalarinda artis etkisinin yatirim harcamalarindan bir yil önce ortaya çiktigi gözlemlenmistir. Dolayisiyla Türkiye'de seçimlerin cari ve yatirim harcamalari üzerinde arttirici etki yarattigi sonucuna ulasilmistir.

Sidebar

SUMMARY

The effect of elections on economic factors such as growth and umemployment is expressed as The Political Business Cycles. In recent years, it is focused on the effect of elections on fiscal policy instruments instead of their impact on economy. This is referred to as political budget cycles. Political budget cycles have been subjected to many studies in recent years. This theory are emphasized particularly negative impact caused by the elections on fiscal policy instruments. Specifically politicians tend to increase public expenditures and decrease tax revenues to be re-elected. Thus, applied expansionary fiscal policies during the election period cause budget deficit.

In this study, the impact on public current and investment expenditures of the elections year are examined using data from Turkey's 1950-2012. In this context, current and investment expenditures is modeled as a function of per capita income, population, trade openness and general election. It is applied time series analysis on the data. Firstly unit root tests is performed. The bounds test approach is used for co-integration method because non-stationary. It is concluded that the variables are cointegrated. Long and short term relationship are estimated.

As a result, it is observed that the elections increase the current and investment expenditures. Increase effect in current expenditures arisse a year earlierfrom investment expentidures. Therefore, it is concluded that elections have increase effect in current and investment expentiture in Turkey.

Footnote

1 Ihracat ve ithalat toplamanin gayrisafi milli gelire oranini ifade etmektedir.

References

KAYNAKÇA

Akel, V., & Gazel, S. (2014). Döviz Kurlari Ile Bi st Sanayi Endeksi Arasindaki Esbütünlesme Iliskisi: Bir Ardl Sinir Testi Yaklasimi. Erciyes Üniversitesi Iktisadi ve Idari Bilimler Fakültesi Dergisi, (44), 23-41.

Brender, A. (2003). The effect of fiscal performance on local government election results in Israel: 1989-1998. Journal of Public Economics, 87(9), 2187-2205.

Brender, A., & Drazen, A. (2005). Political budget cycles in new versus established democracies. Journal of monetary Economics, 52(7), 1271-1295.

Breusch, T. S. (1978). Testing for autocorrelation in dynamic linear models*. Australian Economic Papers, 17(31), 334-355.

Dickey, D. A., & Fuller, W. A. (1979). Distribution of the Estimators for Autoregressive Time Series With a Unit Root. Journal of the American Statistical Association, 74(366), 427- 431.

Drazen, A., & Eslava, M. (2005). Electoral manipulation via expenditure composition: theory and evidence. National Bureau of Economic Research.

Godfrey, L. G. (1978). Testing for higher order serial correlation in regression equations when the regressors include lagged dependent variables. Econometrica: Journal of the Econometric Society, 1303-1310.

Granger, C. W. J., & Newbold, P. (1974). Spurious regressions in econometrics. Journal of Econometrics, 2(2), 111-120. http://doi.org/10.1016/0304-4076(74)90034-7

Gujarati, D. N. (1999). Temel Ekonometri (Çev. Ümit Senesen & Gülay Günlük Senesen). Birinci Basim, Istanbul: Literatür Yayinlari.

Johnston, J., & DiNardo, J. (1997). Econometric methods. Cambridge Univ Press.

Kamas, L., & Joyce, J. P. (1993). Money, income and prices under fixed exchange rates: Evidence from causality tests and VARs. Journal of Macroeconomics, 15(4), 747-768.

Karagöl, E., Erbaykal, E., & Ertugrul, H. M. (2011). Türkiye'de Ekonomik Büyüme Ile Elektrik Tüketimi Iliskisi: Sinir Testi Yaklasimi. Dogus Üniversitesi Dergisi, 8(1), 72-80.

Kraemer, M. (1997). Electoral budget cycles in Latin America and the Caribbean: incidence, causes, and political futility.

Narayan, P. K., & Smyth, R. (2006). What Determines Migration Flows From Low-Income To High-Income Countries? An Empirical Investigation Of Fiji-Us Migration 1972-2001. Contemporary Economic Policy, 24(2), 332-342.

Peker, O., & Göçer, I. (2010). Yabanci dogrudan yatirimlarin Türkiye'deki issizlige etkisi: Sinir testi yaklasimi. Ege Akademik Bakis, 10(4), 1187-1194.

Peltzman, S. (1992). Voters as fiscal conservatives. The Quarterly Journal of Economics, 327-361.

Remmer, K. L. (1993). The Political Economy of Elections in Latin America, 1980-1991. American Political Science Review, 87(02), 393-407.

Schuknecht, L. (1996). Political business cycles and fiscal policies in developing countries. kyklos, 49(2), 155-170.

Schuknecht, L. (2000). Fiscal Policy Cycles and Public Expenditure in Developing Countries. Public Choice, 102(1-2), 113-128. http://doi.org/10.1023/A:1005026806998

Shi, M., & Svensson, J. (2006). Political budget cycles: Do they differ across countries and why? Journal of public economics, 90(8), 1367-1389.

Sturm, J.-E. (2001). Determinants of public capital spending in less-developed countries. University of Groningen. Tarihinde adresinden erisildi https://www.rug.nl/research/portal/files/3086743/200107.pdf

Vergne, C. (2009). Democracy, elections and allocation of public expenditures in developing countries. European Journal of Political Economy, 25(1), 63-77. http://doi.org/10.1016/j.ejpoleco.2008.09.003