It appears you don't have support to open PDFs in this web browser. To view this file, Open with your PDF reader
Abstract
Amaç: Düşük riskli prostat kanseri (PK) olan hastalarda tedavi seçimi, aktif sürveyans (AS) ve aktif tedaviyi (AT) öngören bazı karar verme faktörleri pahalıdır ve kolayca erişilebilir değildir. Bu nedenle, PCa'lı hastaları doğru bir şekilde tanımlamak için başka bir araç belirlemeyi amaçladık. Yöntemler: Radikal prostatektomi uygulanan 59 erkeğin, klinik evre T2a, Gleason skor (GS) ≤6, prostat spesifik antijen seviyesi <10 ng/mL, kayıtları retrospektif olarak incelendi. Hastaların yaşları, preoperatif prostat spesifik antijen düzeyleri (PSA), Nötrofil lenfosit oranı (NLO), trombosit lenfosit oranı (PLO), patolojik evresi, patolojik Gleason skoru, tümör hacmi kaydedildi ve gruplar arasında karşılaştırıldı (Klinik evre veya gleason skrounda artış) Bulgular: Hastaların ortalama yaşı 64,71 ± 7,59 yıl, ortalama PSA değeri 9,47 ± 6,17 ng / Ml, ortalama N / L oranı 1,86 ± 0,76 ve ortalama N / L oran 103,13 ± 32,8'dir. NLO ve PLO yükseltmelerinin yükseltme veya yükseltme ile önemli ölçüde ilişkili olmadığını bulduk. Sonuç: Sonuçlarımız NLR, PLR'nin Gleason ve aşamalı iyileşmenin yordayıcıları olmadığını göstermiştir. Bu nedenle, bu testler AS için hasta düşünüldüğünde düşük riskli PCa'nın değerlendirilmesinde yararlı olmayabilir.