Cerrahlardaki egzersiz alışkanlığının kas-iskelet sistemi ağrısına ve postüre etkisi

Abstract

Amaç: Düzenli egzersiz yapma alışkanlığı olan ve olmayan cerrahların, kas-iskelet sistemi ağrıları ve postürleri arasındaki farkın belirlenmesidir. Gereç ve yöntem: Hastanemizde en az bir yıldır çalışan ve benzer ergonomik risklere sahip olan cerrahlar düzenli egzersiz yapma alışkanlıklarının olup olmamasına göre iki gruba ayrılmıştır. Katılımcıların; tanımlayıcı bilgi formu, Örebro kas-iskelet ağrı tarama anketi (ÖKİA), New York postür derecelendirmesi ve işyeri ergonomik risk değerlendirmesi yüz yüze ortamda yapılmıştır. Bulgular: Çalışmaya, %78,9 (n=45)’u erkek ve %21,1 (n=12)’i kadın cerrah dahil edildi. Cerrahların %10,5 (n=6)’i, meslek hayatları boyunca işleri ile ilgili sağlık sorunu/yaralanma geçirdiklerini bildirdi. Cerrahların %7 (n=4)’sinin düşük, %89,5 (n=51)’inin orta ve %3,5 (n=2)’inin yüksek düzeyde ergonomik riske sahip olduğu saptandı. Çalışmaya katılan tüm cerrahların, çok iyi düzeyde postüre sahip oldukları belirlendi. Egzersiz yapma alışkanlığı olan cerrahların (n=21) vücut kütle indeksinin daha düşük (p=0,018) ve postürünün daha düzgün olduğu tespit edildi (p=0,023). Düzenli egzersiz yapmayan cerrahların ÖKİA puanı daha yüksek olmakla birlikte istatistiksel anlamlı fark belirlenmedi (p˃0,05). ÖKİA puanının New York postür derecelendirmesi puanı ile negatif yönlü; New York postür derecelendirmesinin ise vücut kütle indeksi ile negatif yönlü, egzersiz süresi ve egzersiz yılı ile pozitif yönlü doğrusal ilişki gösterdiği tespit edildi (p˂0,05). Sonuç: Çalışmaya katılan cerrahların çoğunluğunun orta düzeyde ergonomik riske, tamamının ise çok iyi düzeyde postüre sahip olduğu tespit edildi. Egzersiz yapma alışkanlığının cerrahların vücut kütle indeksi, iş kaynaklı kas-iskelet sistemi ağrısı düzeyi ve postür düzgünlüğüne olumlu etkisi olduğu belirlendi.

Alternate abstract:

Purpose: To determine the difference between musculoskeletal pain and postures of surgeons who do/do not exercise regularly. Materials and methods: Surgeons who have been working in our hospital for at least one year and have similar ergonomic risks were divided into two groups according to whether they have regular exercise habits or not. Descriptive information form, Orebro musculoskeletal pain screening questionnaire (OMPQ), New York posture rating, and workplace ergonomic risk assessment were conducted in a face-to-face setting with participants. Results: The study included 78.9% (n=45) male and 21.1% (n=12) female surgeons. 10.5% (n=6) of surgeons reported having a work-related health problem or injury during their professional life. It was determined that 7% (n=4) of the surgeons had low, 89.5% (n=51) moderate and 3.5% (n=2) high-level ergonomic risk. All surgeons that participating in the study had an excellent posture. Surgeons who exercised regularly (n=21) had a lower body mass index (p=0.018) and a more straight posture (p=0.023). Although the OMPQ score was higher in surgeons who did not exercise regularly, no statistically significant difference was found (p˃0.05). The OMPQ score was negatively correlated with the New York posture rating score. However, the New York posture rating showed a negative linear relationship with body mass index and a positive linear relationship with exercise duration and total exercise time (p˂0.05). Conclusion: The majority of the surgeons in the study were found to have a moderate level of ergonomic risk, and all of them had excellent posture. The habit of exercising positively impacted the surgeons' body mass index, work-related musculoskeletal pain level, and posture.