Content area
Full Text
Status wideoklipu jako sztuki wciaz pozostaje problematyczny. Znakomita wiekszosc teledysków jest realizowana wylacznie po to, aby z ich pomoca sprzedac produkt, jakim jest nowy singiel czy plyta danego artysty. Jednak w przypadku szeroko pojmowanej muzyki alternatywnej wideoklipy czesto sa czyms" wiecej niz tylko wizualnym dopelnieniem klimatu, jaki tworzy dany utwór. Dzieki talentowi i wyobrazni twórców ich wizjonerskie teledyski sa nie tylko suma dwóch konstytuujacych je elementów, lecz - jak wszystkie dziela sztuki - zaczynaja, zyc wlasnym zyciem. W poczet takich wlasnie ambitnych i bezkompromisowych artystycznych wideoklipów mozna zaliczyc dokonania mlodego twórcy brytyjskiego Chrisa Cunninghama. Pomimo iz nie nakrecil on jeszcze zadnego filmu pelnometrazowego, jego teledyski oraz instalacje wideo przyniosly mu zasluzone miano filmowego geniusza, artysty-wizjonera, który za pomoca ruchomych obrazów i muzyki przenosi na ekran swoje oryginalne, bezkompromisowe wizje.
Talent plastyczny Chrisa Cunninghama objawil sie juz w dziecinstwie, kiedy jako maly chlopiec rysowal i rzezbil fantastyczne postaci w garazu rodziców. Bedac nastolatkiem, czerpal inspiracje z dwóch odleglych skrajnosci - anatomii ludzkiej i mechaniki robotów. Próba polaczenia obydwu przeciwienstw - nieokielznanej organiki i technologicznej precyzji - stala sie jego artystycznym credo. Szczególne uwielbienie dla ludzkiej anatomii powtarza sie niezwykle czesto w jego utworach. Jak sam twierdzi: Od zawsze kochalem anatomie, ludzka postac. Wlasnie dlatego zajalem sie malowaniem i rzeibieniem oraz tworzeniem protez. Dlatego tez robie filmy o cialach1. Zanim jednak Cunningham zaczal tworzyc autorskie teledyski, wszedl do swiata filmu jako specjalista od efektów specjalnych2. Zatrudnil go sam Stanley Kubrick, pracujacy wówczas nad filmem A. I., który ostatecznie wyrezyserowal Steven Spielberg (2001). To wlasnie na potrzeby tego projektu brytyjski plastyk mial stworzyc postac chlopca-androida.
Pracujac z Kubrickiem, Chris Cunningham sam postanowil krecic filmy. W jego dotychczasowej pracy plastycznej najbardziej brakowalo mu muzyki, nic wiec dziwnego, ze pierwsza forma filmowa, jaka postanowil sie zajac, byl wideoklip. Jego wybór padl na brytyjski duet Autechre - hermetyczna i sterylna odmiane progresywnej muzyki elektronicznej, opisywanej jako muzyka komputerów, gdyby tylko komputery mialy potrzebe tworzenia muzyki3. Do ich utworu Second Bad Vilbel w 1995 roku Cunningham nakrecil swój pierwszy teledysk. Niestety poczatkujacy filmowiec nie opanowal wtedy warsztatu filmowego w sposób wystarczajacy, by zarejestrowac wizje, jakie mial w glowie. Po uplywie kilku lat ponownie zmontowal nakrecony material, tak aby ostateczny efekt nie stanowil dla niego tak wielkiego rozczarowania, jak pierwsza wersja. Klip ten...