Content area
Full Text
Abstract
Temettuat records which were implemented after Tanzimat reforms in the middle of the 19th century serves detailed information on the socio-economic characteristics of households. The present study aims to investigate the income distribution and relative poverty of Sorgun Township in Province of Sivas, Bozok Sanjak. In the study using data from 1844-1845 temettuat records income inequality is measured by using Lorenz Curve and Gini Coefficient and relative poverty rate is calculated by using fifty percent of the median income. The results show that, the pre-tax Gini coefficient is 0.3743 while Gini coefficient for after-tax income is 0.4031. The relative poverty rate for before tax and after tax is 20% and 30%, respectively. In this context, it is found that the tax system increased income inequality and the results were regressive.
Keywords Income Distribution, Relative Poverty, Lorenz Curve, Gini Coefficient, Ottoman State.
JEL Classification Codes D 1,132,138.
Özet
XIX. yüzyil ortalannda Tanzimat Fermam'yla birlikte uygulamaya konulan temettüat tahrirleri, hanehalkimn sosyo-ekonomik özelliklerine iliçkin aynntih bilgiler vermektedir. Çaliçmamn konusu, Sivas Eyaleti, Bozok Sancagma bagli Sorgun Kazasmda gelir dagilimi ve göreli yoksulluktur. 1844-1845 temettüat defterleri verilerinin kullamldigi çaliçmada gelir eçitsizligi Gini Katsayisi ve Lorenz Egrisiyle incelenmiç, göreli yoksulluk oram ise medyan gelirin yüzde ellisi kullamlarak hesaplanmiçtir. Çaliçmada Gini Katsayisi vergi öncesi 0,3743, vergi sonrasi 0,4031 olarak bulunmuçtur. Göreli yoksulluk oram ise vergi öncesi %20, vergi sonrasi %31 'dir. Bu baglamda vergi uygulamasimn, gelir dagilimi eçitsizligini artirdigi ve regresif sonuçlar verdigi belirlenmiçtir.
Anahtar Sözcükler Gelir Dagilimi, Göreli Yoksulluk, Lorenz Egrisi, Gini Katsayisi, Osmanli Devleti.
1. Giriç
Selçuklularda ortaya çikarak, Türk islam devletlerinde geliçen ve nihayet Osmanli împaratorlugu'na intikal eden timar sistemi, devletin temel yapi ta§i olarak degerlendirilmektedir. Fethedilen yerler, timar ve zeamet olarak aynlmakta, timar sahibi söz konusu arazinin kendisine verilen kismi üzerinden reayadan topladigi muayyen vergilerle geçinmekte, bunun karçiliginda ise teçhizatli ve her an savaça hazir asker yetiçtirmektedir. Askerlikle tanmsal faaliyeti birleçtiren bu sistem, savaçlann uzun ve sonuçsuz olmasi nedeniyle üretici nüfusun olumsuz etkilenmesine neden olmuçtur. Babadan ogula geçen timar sisteminin XVI. yüzyilin ikinci yansindan itibaren bozulmaya baçlamasiyla birlikte, devlet otoritesi zayiflayarak, mahalli beyler tarafmdan ele geçirilmiçtir. Bu durumun özellikle XVIII. yüzyihn ikinci yansinda agalar, beyler ve ayanlar eliyle ortaya çiktigi görülmektedir. Saray halki, beylerbeyleri, sancakbeyleri ve ocakagalannm timarían kendi yakinlan üzerine alarak',hasilati eide etmeleri sonucutimarli sipahi...